شاید نام دوربین های مداربسته WDR یا را شنیده باشید. WDR مخفف عبارت wide dynamic range یعنی طیف گسترده پویا می باشد. در حقیقت WDR فناوری است که امکان در اختیار داشتن جزئیات بیشتر در شرایط نوری مختلف از سایه تا تابش مستقیم نور را بسته به توانایی دوربین فراهم می کند. یعنی دوربین های دارای قابلیت WDR می توانند در محیط هایی با شدت نورهای مختلف تصاویر باکیفیتی ارائه کنند و از تخریب شدن تصاویر توسط نور شدید جلوگیری کنند. این قابلیت هم در دوربین های مدار بسته آنالوگ و هم در دوربین های مدار بسته تحت شبکه یا IP وجود دارد.
فهرست مطالب :
زمانی که دوربین مدار بسته در یک مکان سرپوشیده نصب شده باشد که در مقابل آن یک منبع نور نظیر پنجره یا در قرار داشته باشد، به احتمال زیاد تصاویر اجسام داخل محیط تاریک و غیرقابل تشخیص و تصاویر بیرون از فضای بسته روشن و ناواضح به نظر می رسد. این مسئله به خاطر عدم تطابق سرعت دریافت تصاویر از محیط های کم نور و پرنور و اختلاف روشنایی بین دو فضا است. دوربین های مدار بسته ای که دارای قابلیت WDR هستند این مشکل را حل کرده اند و به آسانی نور تصاویر را تنظیم می کنند و در هر محیطی تصاویری باکیفیت و واضح در اختیار کاربران قرار می دهند. در مکان هایی که تفاوت شدت نور در آن ها زیاد است نظیر پارکینگ ها، لابی ها، رستوران ها و غیره استفاده از این دوربین ها رایج تر است. بدیهی است که دوربین هایی با قابلیت تصویر برداری WDR نسبت به دوربین های معمولی قیمت بالاتری دارند.
در سامانه های نظارتی یکی از مسائلی که می تواند مشکل ساز شود وجود اختلاف در شدت نور محیط های مختلف است. در این مواقع فقط بخشی از تصویر وضوح کافی خواهد داشت و قسمت دیگر یا تاریک و یا بسیار روشن خواهد بود. با توجه به این که سیستم های نظارتی نظیر سیستم های پلاک خوان به تصاویری احتیاج دارند که جزئیات به طور کامل در آن ها مشخص باشد. برای حل این مشکل قابلیت WDR به دوربین های مدار بسته HD اضافه شده است تا سطوح نوری مختلف را یکسان سازی کنند و در نهایت دوربین های مدار بسته موجود در سطح اتوبان ها و جاده ها تصاویری یکسان و واضح به دست آورند. در محیط هایی که تحت نظارت امنیتی قرار دارند و ثبت تصاویر محیط در آن مکان ها بسیار اهمیت دارد نیز این دوربین ها جایگاه ویژه ای دارند.
به طور کلی قابلیت WDR به چهار دسته مختلف تقسیم می شود : WDR، L-WDR، S-WDR و D-WDR. در ادامه ویژگی های هریک از این انواع را به صورت مجزا بررسی خواهیم کرد.
دوربین های WDR مجهز به دو CCD هستند که نسبت به شرایط نوری محیط یکی با سرعت Exposure بالا و دیگری با سرعت Exposure پایین تصویر برداری می کنند. با این اصاف، دوربین مدار بسته با هر CCD یک بار تصویر را اسکن می کند، سپس پردازشگر این دو تصویر را با هم ترکیب می کند و تصویری که میانگین بالانس نوری درستی از قسمت های تاریک و روشن دارد تولید می کند. این قابلیت مشابه قابلیت HDR است که دو یا چند تصویر مختلف از یک تصویر را که با Exposure های متفاوتی گرفته شده اند تلفیق می کند و نقاط تاریک و روشن را با همدیگر تعدیل می کند و در نهایت تصویری واضح در اختیار قرار می دهد. در دوربین های WDR مثلاً تصاویر یک بار با سرعت 1.60 ثانیه و بار دیگر با سرعت 1.120 ثانیه تصویر برداری می شوند، در نهایت این تصاویر با هم تلفیق شده و تصویری واضح تر و با کیفیت بیشتر تولید می شود.
این نوع از WDR فقط از یک CCD استفاده می کند و به همین دلیل هزینه آن کمتر است. نحوه عملکرد این نوع WDR به این صورت است که در فریم های فرد با کاهش دادن سرعت Exposure و افزایش دادن گاما وضوح قسمت های تیره تصویر را افزایش می دهد و در فریم های زوج با افزایش دادن سرعت Exposure و کاهش دادن گاما وضوح قسمت های روشن و پرنور را افزایش می دهد. در نهایت دوربین این دو فریم را با یکدیگر تلفیق می کند و یک تصویر بالانس شده و یکدست ارائه می دهد. ایرادی که این نوع از WDR دارد این است که باعث نصف شدن نرخ فریم می شود. برای مثال اگر دوربین مدار بسته ای با سرعت 30 فریم در ثانیه تصویر برداری می کند، هنگام استفاده از قابلیت L- WDR با سرعت 15 فریم در ثانیه تصویر برداری خواهد کرد. در حقیقت عبارت L-WDR مخفف عبارت Low-frame WDR است.
دوربین های مدار بسته می توانند از یک Dual Scan CCD استفاده کنند که هم پیشرفته تر و هم گران قیمت تر است. این نوع CCDهای پیشرفته به صورت همزمان یک تصویر را با سرعت Exposure بیشتر و دیگری را با سرعت کمتر تصویر برداری می کند و با تلفیق این دو تصویر نهایی را به وجود می آورد. این نوع WDR هم باعث کاهش نرخ فریم می شود اما این نرخ اندکی بیشتر از حالت L- WDR است.
در حقیقت D- WDR دستکاری تصویر به صورت دیجیتالی است. این روش نسبت به سایر روش های توضیح داده شده توانایی کمتری در واضح کردن تصاویر دارد یعنی در نقاط تیره تر و روشن تر جزئیات کمتری قابل مشاهده است اما با این وجود باز هم تا حدودی موجب وضوح تصاویر دوربین مدار بسته می گردد. با این وجود این دوربین ها هم متقاضیان خود را دارند زیرا دارای مزیت های ویژه ای هستند نظیر کاهش ندادن نرخ فریم تصاویر و امکان استفاده همزمان با خاصیت DIS. این قابلیت بین 1 تا 8 قابل تنظیم است و تنظیم آن باید با دقت انجام شود تا تصاویر به جای واضح تر شدن نامفهوم تر نشوند.
در کنار قابلیت WDR قابلیت های تصویر برداری دیگری نیز وجود دارند که باعث تنظیم نور و بهبود کیفیت تصویر هستند. برای مثال قابلیت HLC لکه های نوری قوی نظیر نور چراغ های اتومبیل را تعدیل می کنند و به این طریق کیفیت تصویر را بهبود می بخشند. در این شرایط پلاک ماشین ها بهتر قابل مشاهده هستند.
یکی دیگر از قابلیت هایی که باعث تنظیم نور محیط و افزایش کیفیت تصویر می شود قابلیت BLC است. این قابلیت تیرگی های تصاویر را از بین می برد و کمبود نور پس زمینه را جبران می کند. نحوه عملکرد این قابلیت مشابه قابلیت WDR است با این تفاوت که ضعیف تر از آن عمل می کند و به صورت نرم افزاری به کار می افتد. معمولاً بیشتر دوربین های مدار بسته از قابلیت BLC پشتیبانی می کنند.
مجتمع فنی پایتخت برگزار کننده دوره های مهارتی مانند: آموزش نصب دوربین مدار بسته و آموزش تعمیرات دوربین مدار بسته ، آموزش نصب اعلام حریق ، آموزش نصب سانترال و … می باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره های آموزشگاه تماس بگیرید.
